شیلات:  

        جمع شیل که در سواحل دریای خزر و مخصوصا در گیلان به معنی سدی است که از چوب در عرض رودخانه برای به دام انداختن و صید ماهی می سازند.

 

تاریخچه شیلات ایران:

       در دوره ی قاجاریه صید و خرید و فروش ماهی دریای خزر و رودخانه های شمالی معمولا از طریق اجاره ی رودخانه وساحل دریا از دولت در دست اشخاصی از اتباع روسیه یا ایران قرار می گرفت،طبق عهد نامه ی ترکمن چای برای اتباع روسیه حقوق و امتیازاتی تجاری و قضایی خاصی داده می شد، امتیاز اجاره داری سواحل جنوب دریای خزر و رودخانه های شمال ایران برای صید ماهی عمدتا در دست اتباع روس بود این اجاره داری برای اتباع روسیه که هم برای صید ماهی و هم برای حمل ونقل و عرضه ی آن که دارای وسایل بهتری بودند فواید زیادی داشت و چون اجاره بهای بیشتری با دولت ایران بود با اتباع خارجی را نداشتند ، این موضوع سبب اختلافاتی که بین اتباع ایران وروسیه ،یا بین خود مستاجرین پیش آمد باعث اشکالات فراوان در دولت ایران شد که خاص دولت تزار روسیه برای نیل به مقا صد سیاسی خود با توسل به حق کاپیتولاسیون از این امر سوء استفاده می کردند وهر گاه بین دولت ایران ومستاجرین روسی شیلاتی اختلافی پیش می آمد سفارت روسیه در کمال شدت از دعاوی اتباع دولت متبوع خود پیشنهاد می نمود .

اولین صدراعظمی که با اجاره دادن شیلات با روسها مخالفت کرد حاج میرزا آقاسی صدراعظم وقت محمد شاه بود از جمله معترضان دیگر می توان امیر کبیر، ابراهیم خان تقی بیگی و میرزا حسن خان سپهسالار را می توان نام برد.